Eerste dagen in Tripoli
Door: joerivanhoute
Blijf op de hoogte en volg Joeri
16 Juni 2010 | Libië, Tripoli
Met het vliegtuig vanuit Zaventem kwam ik op maandag 14 juni rond een uurtje of 15:00 aan in Tripoli. Vanaf het eerste moment dat ik voet op Libische bodem zette moest ik eigenlijk gelijk al mijn ideeën die ik vooraf over dit land had, bijstellen.
Floortje, mijn medestagiaire en huisgenote, heeft me de eerste dagen echt perfect opgevangen en gelijk geïntroduceerd in het bestaande netwerk van mensen die zij hier al kende. Zo ben ik direct in contact gekomen met een groepje erg leuke Libische studenten die onder meer waterpijp roken en lekker hun eigen bier brouwen. Mythe één, dat er hier geen alcohol te krijgen is, is bij deze dus ook nietig verklaard. Legaal is hier niets te krijgen, maar illegaal is er hier ook gewoon wiet te krijgen. Bovendien kunnen we hier zelfs het WK-voetbal volgen, dus ook mythe twee gaat niet op. Verder heb ik me op maandag vooral bezig gehouden met relaxen op het strand.
Dinsdag was mijn eerste werkdag op de ambassade. Op deze plek, op 15 min lopen van ons appartementje, zal ik me de komende drie maanden iedere zondag tot en met donderdag van 08:00 tot 16:00 bevinden. De eerste werkdag is me echt prima bevallen. Hele leuke collega’s en vooral erg interessant werk. De dag vloog ook voorbij en voor ik het wist zat ik ’s avonds gezellig op een terrasje naar het voetballen te kijken.
Vandaag veranderde echter alles door de plotselinge dood van een collega. Hij was een zeer geliefd persoon die, terwijl hij in onze lunchpauze eten ging halen, vandaag door messteken om het leven is gebracht. Dit is één van de meest bizarre dingen die ik ooit in mijn leven ben tegengekomen en uiteraard was ook de gehele staf van de ambassade in shock. Op dit moment is de dader gelukkig al opgepakt, maar het voltallige personeel is diep en diep bedroefd.
Ik hoop jullie door middel van deze blog, zover dat mogelijk is, op de hoogte te houden van mijn avonturen in Libië. Daarnaast zal ik proberen de foto’s, waaronder nu al een paar best opvallende, op deze blog te plaatsen.
Het enige nadeel is dat ik (nog) geen vast internet in het appartement heb en ook niet kan beschikken over een werkende gsm. Dit laatste probleem hoop ik één der deze dagen overigens opgelost te hebben, zodat ik jullie mijn nieuwe nummer kan geven.
Ma3a Salama (Met vrede oftewel Doei!)
Floortje, mijn medestagiaire en huisgenote, heeft me de eerste dagen echt perfect opgevangen en gelijk geïntroduceerd in het bestaande netwerk van mensen die zij hier al kende. Zo ben ik direct in contact gekomen met een groepje erg leuke Libische studenten die onder meer waterpijp roken en lekker hun eigen bier brouwen. Mythe één, dat er hier geen alcohol te krijgen is, is bij deze dus ook nietig verklaard. Legaal is hier niets te krijgen, maar illegaal is er hier ook gewoon wiet te krijgen. Bovendien kunnen we hier zelfs het WK-voetbal volgen, dus ook mythe twee gaat niet op. Verder heb ik me op maandag vooral bezig gehouden met relaxen op het strand.
Dinsdag was mijn eerste werkdag op de ambassade. Op deze plek, op 15 min lopen van ons appartementje, zal ik me de komende drie maanden iedere zondag tot en met donderdag van 08:00 tot 16:00 bevinden. De eerste werkdag is me echt prima bevallen. Hele leuke collega’s en vooral erg interessant werk. De dag vloog ook voorbij en voor ik het wist zat ik ’s avonds gezellig op een terrasje naar het voetballen te kijken.
Vandaag veranderde echter alles door de plotselinge dood van een collega. Hij was een zeer geliefd persoon die, terwijl hij in onze lunchpauze eten ging halen, vandaag door messteken om het leven is gebracht. Dit is één van de meest bizarre dingen die ik ooit in mijn leven ben tegengekomen en uiteraard was ook de gehele staf van de ambassade in shock. Op dit moment is de dader gelukkig al opgepakt, maar het voltallige personeel is diep en diep bedroefd.
Ik hoop jullie door middel van deze blog, zover dat mogelijk is, op de hoogte te houden van mijn avonturen in Libië. Daarnaast zal ik proberen de foto’s, waaronder nu al een paar best opvallende, op deze blog te plaatsen.
Het enige nadeel is dat ik (nog) geen vast internet in het appartement heb en ook niet kan beschikken over een werkende gsm. Dit laatste probleem hoop ik één der deze dagen overigens opgelost te hebben, zodat ik jullie mijn nieuwe nummer kan geven.
Ma3a Salama (Met vrede oftewel Doei!)
-
16 Juni 2010 - 22:24
Michiel:
Toch blijft het een redelijk schokkend verhaal. Ik hoop echter dat je nog een leuke tijd heb en wat ben je toch sexy in 't pak. -
17 Juni 2010 - 09:36
Jeroen:
Dat verzin je toch niet. Werkdag 2 en dan al zo'n verschrikkelijk nieuws. Hoop dat je je daar wel een beetje veilig voelt.
Oja Michiel, ik zie hem liever over het voetbalveld rennen in ontbloot bovenlijf. :D -
17 Juni 2010 - 10:54
Alexander:
lol leuke binnekomer
bizar verhaal.
pas op jezelf en doe da pak uit da kan echt niet. -
17 Juni 2010 - 11:03
Malou:
Hoi meneer in pak. Je hebt in ieder geval geen saai verhaal, waar je bang voor was! Ik ben benieuwd naar je verdere avonturen. xx -
17 Juni 2010 - 13:39
Froukje:
Hé Joeri,
Wat fijn dat je zo goed wordt opgevangen in Libië! Dat is een goed begin. Hoop dat de aankomende dagen (en maanden) ook goed bevallen!
Maar wat een schok van je college, echt eng en zo dichtbij...
Ben benieuwd naar je volgende verslag.
X Froukje -
17 Juni 2010 - 19:17
Angela:
Hee,
Ik vind je eerste reisverhaal meteen al spannend, komt zeker goed met jouw verhaal.
Mooi pak! -
18 Juni 2010 - 16:25
Mauro:
Ik las eerste deel, d8, et zal wel, lees ik verder, ow.... >< Yeah das wel wreed. Have fun iig, en kom heel thuis, njah half mag ook mjah das zo onhandig he
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
