Nederlandse delegatie op bezoek

Dit weekend was misschien wel het zwaarste weekend wat ik tot nu toe in Tripoli heb meegemaakt. Afgelopen vrijdag kwam er namelijk op uitnodiging van Afriqiyah, en in samenwerking met de Nederlandse ambassade en Slachtofferhulp Nederland , een delegatie van 74 nabestaanden van de slachtoffers van de vliegramp naar Libië om onder meer de rampplek te bezoeken. Het waren drie erg emotionele dagen voor veel mensen inclusief mijzelf.

Op vrijdag kwamen er 77 Nederlanders, met een Afriqiyah-toestel (!), aan in Tripoli. Dit waren 74 nabestaanden van de slachtoffers en drie mensen van slachtofferhulp. Ze verbleven in één van de beste hotels van de stad en er werd voor gezorgd dat het ze aan niets ontbrak. Op zaterdagochtend vond er de daadwerkelijke confrontatie met de rampplek plaats. Dit was erg emotioneel, maar achteraf hoorde ik dat het voor veel mensen wel hielp bij het verwerkingsproces. Ik heb niemand gesproken die zei dat ze spijt hadden dat ze gekomen waren.

Voor mij persoonlijk stond dit weekend in het teken van zorgen dat alles zo vlekkeloos mogelijk verliep en dat het de mensen aan niets ontbrak. Ze hadden per slot van rekening wel andere zaken aan hun hoofd. Zelf ben ik mee geweest naar de rampplek en heb ik ook tussen de brokstukken van het vliegtuig rond gelopen. Ik als buitenstaander had het er al moeilijk mee om daar te zijn, laat staan hoe het moet zijn geweest voor iemand die zijn geliefde daar is verloren.

Wielen, vleugels, stoeltjes alles wat normaal in of aan een vliegtuig hoort te zitten was binnen een straal van ongeveer 800 meter te vinden.

Ik hoop, en dan spreek ik uit de grond van mijn hart, dat iedereen die op 12 mei zijn geliefde op die plek is verloren middels deze trip zich iets beter voelt. De nabestaanden moeten door een ware hel zijn gegaan, want zoiets wens je je ergste vijand nog niet toe.

De Nederlandse media hebben ook over deze trip bericht:

http://nos.nl/video/173828-nabestaanden-vliegramp-tripoli-op-weg-naar-libie.html